Mocne Nocne Granie to cykl Kinoteki realizowany pod patronatem Stowarzyszenia Kin Studyjnych. W jego ramach, w piątki w godzinach wieczornych, prezentowane będą filmy szalone, dziwne, czasem śmieszne, czasem straszne, idealnie skrojone pod seanse o późnej porze.

Idea midnight screenings, powstała w USA w latach 50. i na dobre zadomowiła się już w Polsce. Festiwale filmowe i kina coraz częściej otwierają sekcje dedykowane tytułom, które najlepiej przyjmuje się właśnie pod osłoną nocy. Takie też filmy będziemy prezentować w ramach Mocnego Nocnego Grania.

Polskie kino jest nudne? Obalamy ten mit! Nasz cykl przybliża klasyczne rodzime produkcje, które od momentu premiery, po dziś dzień, zaskakują swoją niekonwencjonalną tematyką, radykalną formą i/lub kontrowersyjną treścią. Zobaczycie zarówno dzieła uznanych mistrzów, jak i perełki twórców eksperymentalnych.

Najbliższe pokazy:

11 kwietnia, 20:30 – „Pałac”, reż. Tadeusz Junak (1980)

W wyniku działań wojennych pustoszeje magnacki pałac. Jakub (Janusz Michałowski), dworski pasterz owiec, wkracza do pustego pałacu. Pobudzona wyobraźnia zaczyna mu podsuwać sceny z jego udziałem w roli jaśnie pana.

„Pałac” jest adaptacją powieści Wiesława Myśliwskiego pod tym samym tytułem (1970), z nurtu wiejskiego, o przemianach świadomości ludowej. Narracja jest całkowicie subiektywna, oparta na pracy wyobraźni bohatera. Zdjęcia zrealizowano w pałacu w Łańcucie. Reżyser otrzymał nagrodę za debiut na Koszalińskim Festiwalu Debiutów Filmowych „Młodzi i Film” (1980). Na 7. FPFF w Gdańsku przyznano nagrody: za zdjęcia – Ryszardowi Lenczewskiemu, za montaż – Janinie Niedźwiedzkiej, za dźwięk – Janowi Czerwińskiemu i Jerzemu Blaszyńskiemu.

25 kwietnia, 20:30 – „Pociąg”, reż. Jerzy Kawalerowicz (1959)

Przypadkowo w jednym sypialnym przedziale zakwaterowano kobietę i mężczyznę. Marta (L. Winnicka) przeżywa miłosny dramat, ścigana przez histerycznego, młodszego kochanka, Staszka ( Z. Cybulski). Jerzy (L. Niemczyk), lekarz próbuje zachować zimną krew, chociaż dopiero co na stole zmarła mu niespodziewanie pacjentka. Żadne z nich nie szuka towarzystwa, ale nocna podróż sprzyja poczuciu bliskości.

Uniwersalny temat i atrakcyjna forma sprawiły, że film porównywano do thrillerów Alfreda Hitchocka, a samego reżysera nazwano pierwszym modernistycznym autorem polskiego kina. Jan Laskowski, autor zdjęć wraz z reżyserem z sukcesem wybrnęli z trudności realizacji zdjęć w ciasnej przestrzeni pociągu, osiągając efekt formalny, który nawiązywał do nowoczesnego malarstwa. Symbolem nowoczesności była reprodukcja fragmentu obrazu „Guernica” Pablo Picasso na okładce książki czytanej przez Martę w przedziale.

16 maja, 20:30 – „Pajęczarki”, reż. Barbara Sass (1993)

Magda (Maria Pakulnis) po rozwodzie wprowadza się do pokoiku swojej siostry Ewy (Adrianna Biedrzyńska), studentki AWF. Siostry borykają się z problemami finansowymi: Magda traci pracę w redakcji, a Ewa z trudem utrzymuje się ze stypendium. Każdy ich krok śledzi wścibska gospodyni (Danuta Szaflarska). Kiedy pojawia się możliwość wspólnego wyjazdu do Nowego Jorku, postanawiają zdobyć pieniądze na bilet lotniczy dla Magdy. Kobiety-pająki wspinają się po gzymsach i włamują przez okna do mieszkań zamożnych mężczyzn, dorobkiewiczów dzikiego kapitalizmu.

„Pajęczarki” to jedyna komedia sensacyjna w dorobku Barbary Sass, klasyczki kina kobiet w Polsce, według scenariusza reżyserki i autora zdjęć, Wiesława Zdorta. Pomysł na film dla szerokiej widowni powstał po powrocie autorki z amerykańskiego stypendium, w okresie kryzysu finansowania kina autorskiego w Polsce w czasie transformacji. Produkcja WFiD, współfinansowana była przez PZU, Polski Monopol Loteryjny, British Airways, Pumę i Kodaka. Muzykę do filmu skomponował Rubik, a piosenki wykonała Edyta Górniak.

30 maja, 20:30 – „Przepraszam, czy tu biją?”, reż. Marek Piwowski (1976)

W nocnym klubie „Maxim” spotyka się warszawski półświatek: skorumpowani kierownicy, prostytutki i złodzieje. Wśród nich Belus (Zdzisław Rychter), który szykuje się do skoku na kasę Spółdzielczego Domu Towarowego „Sezam”. Najpierw jednak chce skompletować ekipę, do której będzie miał pełne zaufanie. Organizuje więc fikcyjny skok na jubilera, w którym każdemu wyznacza zadanie, a następnie anonimowo przez telefon składa powiadomienie. Milicja zgarnia całą ekipę, łącznie z Belusem. Wiadomo już, że „Bimber” zaczyna sypać, za co zostanie pocięty brzytwą. Inspektorzy Milde (Jerzy Kulej) i Górny (Jan Szczepański) słusznie nabierają podejrzeń i zaczynają rozpracowywać Belusa.

Film sensacyjny zrealizowany według scenariusza i w reżyserii Marka Piwowskiego, w odmianie gatunkowej zwanej filmem o skoku. Piwowski dowiódł biegłości w formule kina gatunkowego, wzorowanej na filmie amerykańskim, ale mocno osadzonej w rodzimych realiach. Pełne napięcia sceny skoków pozbawione są dialogów, a główne role i epizody obsadzone naturszczykami, w tym słynnymi bokserami.

Kurator cyklu: Michał Konarski
Patronat: Stowarzyszenie Kin Studyjnych