Ukraina! Festiwal Filmowy | TATARZY KRYMSCY: 1944. KRYM. DEPORTACJA + DEBATA + ZESTAW SHORTÓW

Tytuł: Tatarzy Krymscy: ich największą bronią jest słowo. Rozmowa o przyszłości.
Uczestnicy - prowadzący/moderator: Nedim Useinow - Przedstawiciel światowego kongresu TK w Polsce
uczestnik: Khalil Khalilov – Prezes Fundacji „Krymski Dom”
uczestnik: Ernes Sarykhalil – krymskotatarski reżyser i operator filmowy

Temat debaty jest niezwykle istotny - po traumie deportacji 1944 roku,
po trwającej ponad 10 lat okupacji Krymu, ciągłych próbach wymazywania Tatarów z historii przez Rosję – jakie (i czy w ogóle) jutro czeka Tatarów Krymskich jako samoświadomy etnos, który przez swoje kino, muzykę, książki i inne formy wypowiedzi mówi do nas jednym głosem: walczymy o sprawiedliwość, o ziemię, o prawdę i wolność. W gronie przedstawicieli narodu krymskotatarskiego, twórców kultury i autora filmów przedstawianych na festiwalu porozmawiamy o przyszłości.

Deportacja 1944 roku zajmuje centralne miejsce w zbiorowej świadomości Tatarów Krymskich. Wcale nie była początkiem cierpień, gdyż nieszczęścia i ból utraty towarzyszą społeczności od niepamiętnych czasów. Stalinowską wywózkę uznać należy za kulminację stuleci imperialnej polityki wypędzania Tatarów z ich ziemi. Stąd tak silne przywiązanie do upragnionej wiekami ojczyzny przodków. Rajska Zielona Wyspa, „Jeszil Ada” – tak ją nazywają w swoich książkach i folklorze – jest nie tylko metaforycznym ucieleśnieniem marzeń wielu pokoleń o zacisznym domu pośród kwitnących róż i wiecznie zielonych
cyprysów. Symbolizuje ona, zebrane w tysiącach wspomnień, niezmienne trwanie narodu wbrew czystkom, deportacjom, okupacjom, więzieniom…
Czy to możliwe, żeby te wszystkie słowa, za którymi stoją okropne czyny, były z jednego źródła? I co dalej, jak długo jeszcze Rosja będzie wymazywać Tatarów z historii? Czy pamięć, współczucie, sympatia wystarczą by ocalić ten mały, tak bardzo doświadczony naród? Uratować przed zapomnieniem, drakońskimi wyrokami, łzami starszych, pamiętających wojny mężczyzn i kobiet, ich siłą rusyfikowanych dzieci i wnuków? Jakie – i czy w ogóle – jutro czeka Tatarów Krymskich jako samoświadomy etnos, który przez swoje kino, muzykę, książki i inne formy wypowiedzi mówi do nas jednym głosem: walczymy o sprawiedliwość, o ziemię, o prawdę i wolność.

1944. Krym. Deportacja
SEKCJA TATARZY KRYMSCY

W 1944 roku Tatarzy krymscy przeszli długą drogę wygnania. Towarzyszyły jej głód, choroby i straty. W pierwszych latach wygnania prawie połowa deportowanych Tatarów krymskich zmarła, ale ci, którzy przeżyli, marzyli tylko o jednym - o powrocie na Krym.
Dokument opowiada o tragedii wszystkich Tatarów krymskich przedstawiając historie prawdziwych osób.

ZESTAW FILMÓW KRÓTKOMETRAŻOWYCH
SEKCJA TATARZY KRYMSCY

DZIEDZICTWO
Mieszanie gliny, słomy i wody. Tego nauczono ojca reżysera filmu, gdy miał 13 lat, na wygnaniu w Uzbekistanie. Budowanie domów stało się pracą jego życia.

IMTIAN
Cztery historie o Tatarach krymskich, których los rozrzucił po różnych częściach świata: Kijów, Stambuł, Paryż i Krym. Wszyscy próbują nadać swojemu życiu sens i znaleźć wyjaśnienie dla swoich życiowych wyborów.

Filmy zostały stworzone przez Сemaat Media wraz z krymskotatarskimi filmowcami: Abdulla Abdullaiev, Edem Settarov, Ernes Sarykhalil.